Próchnica zębów

Próchnica zębów, choroba zębów każdemu znana w dzisiejszych czasach jest coraz większa, bo prawie wszystko ma cukry, które głównie ją powodują. Cukry jednak nie są jedną przyczyną próchnicy, ale też brak higieny, obecność bakterii i podatność zębów.

Głównymi bakteriami powodującymi rozwój próchnicy w zębach są paciorkowce, a z nich najważniejsze to Streptococcus mutans. Inne próchnicotwórcze bakterie to: S. salivarius, S. mitis, S. sanguinis, S. faecalis. Bakterie te rozpoczynają proces próchnicy wytwarzając kwasy, które powstają od wspomnianego już wcześniej cukru - dokładnie jego metabolizmowi w naszej jamie ustnej. Zakwaszone środowisko (pH poniżej 5,5) sprzyja demineralizacji szkliwa, co powoduje już nieodwracalne stany, wtedy koniecznie pomoże stomatolog..

Ponadto bakterie te uczestniczą w powstawaniu płytki nazębnej. Stanowi ona doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii pierwotnie tlenowych, a z czasem względnie beztlenowych. Dzięki jej specjalnym właściwościom jak np. lepkość powoduje duże zmiany.

Bakterie żywią się cukrami, zaś one znajdują się w różnych pokarmach w różnych ilościach. Cukry występujące naturalnie w owocach, warzywach nie mają wielkiego znaczenia dla rozwoju próchnicy. Większą rolę odgrywają rafinowane cukry sztucznie dodawane do pokarmów. Wszystkie one różnią się swoją intensywnością działań próchnicotwórczych. Najbardziej do jej rozwoju predysponują glukoza, sacharoza i fruktoza. Skrobia ma znikomy wpływ na rozwój próchnicy.

Aspartam, inaczej słodzik nie wywołuje próchnicy.


Podatność zębów na próchnicę zależy od człowieka, każdy ma inaczej, ale ogólnie da się każdego podczepić pod jakąś grupę. Podatność na próchnicę jest cechą osobniczą. Zapadalność na próchnicę jest różna u różnych osób. Wynika to zarówno z predyspozycji genetycznych jak i z warunków socjalnych, w których rozwija się i przebywa człowiek. Dostarczanie wapnia i fluoru w okresie płodowym jak i w okresie wzrostu ma bardzo duży wpływ na podatność zębów na próchnicę.

Żeby powstała próchnica, musi upłynąć trochę czasu. Nawet wysokie spożycie cukru przy podatnych na próchnicę zębach nie musi prowadzić do rozwoju tej choroby, warunkiem jest higiena jamy ustnej i usuwanie pozostałości pokarmowych. Na rozwój próchnicy może mieć wpływ także zaburzenie w wydzielaniu śliny, która działa bakteriobójczo, remineralizuje niewielkie ubytki, wypłukuje resztki pokarmowe.

Leczenie próchnicy to tylko u stomatologa. Sami nie damy rady!

Zniszczony już ząb przez próchnicę musi być usunięty profesjonalnym sprzętem. W żaden sposób chory ząb nie zregeneruje się, dlatego aby powstrzymać postęp choroby należy udać się do gabinetu stomatologicznego.

Wypełnianie zębów polega na usunięciu uszkodzonych tkanek zęba i umieszczenie w ich miejsce materiału wypełniającego. Najczęściej stosowane materiały to szkło-jonomery, kompozyty i ewentualnie amalgamat srebra

W przypadkach bardzo zaawansowanego procesu próchnicowego dochodzi do zakażenia tkanek miękkich znajdujących się w zębie. Wówczas zachodzi konieczność leczenia kanałowego. Całkowite zaniedbanie leczenia próchnicy może doprowadzić do rozwinięcia się zgorzeli (stanu zapalnego nerwu zęba). Bierze się wtedy antybiotyki, albo wyrywa ząb. Dzisiaj już raczej się nie wyrywa zębów z tego powodu, po prostu się je leczy. Dziedzina, która zajmuje się leczeniem próchnicy, to stomatologia zachowawcza.

Przy małych ubytkach, traktuje się je ozonem, gdzie początkowa próchnica może zostać usunięta i nastąpi regeneracja zęba.


W przypadku, kiedy boli nas ząb i odchodzimy od zmysłów. Nie możemy skupić się na pracy, czy czymkolwiek, przeważnie jest to coś związanego z próchnicą. Jak najszybciej trzeba udać się na pogotowie stomatologiczne lub do gabinetu stomatologicznego, gdzie powinno przyjąć nas bez kolejki.
Częste zaniedbania powodują wspomnianą już wcześniej zgorzel, ona nie leczona, a jeszcze gdy bierzemy środki przeciwbólowe może bardzo uszkodzić nasz cały organizm.
Dlatego pamiętajmy, że gdy boli ząb, nie bierzmy środków przeciwbólowych, sprawdźmy gdzie to jest.